หมึกสายวงฟ้า ตัวเล็กจิ๋วแต่พิษร้ายแรง

หมึกสายวงน้ำเงิน (Hapalochlaena maculosa) อยู่ในกลุ่ม หมึกยักษ์ หรือ หมึกสาย หมึกสายวงน้ำเงิน เป็นสัตว์ที่มีนิสัยรักสันโดษ รักสงบ ไม่คบค้าสมาคมกับสัตว์อื่นมากนัก ลักษณะสำคัญของหมึกชนิดนี้คือ สีสันตามลำตัวเป็นจุดวงกลมคล้ายวงแหวนสีน้ำเงิน หรือม่วง วงแหวนสีน้ำเงินจะเห็นได้ชัดเจนอยู่บนลำตัว ซึ่งสามารถเรืองแสงได้เมื่อถูกคุกคาม

หมึกบลูริง หรือหมึกสายวงสีน้ำเงิน (Blue-ringed Octopus: Hapalochlaena spp) สามารถพบได้ทั้งในทะเลอ่าวไทย และทะเลฝั่งอันดามัน โดยหมึกบลูริงจะมีลักษณะลำตัวขนาดเล็ก มีลายวงแหวนสีฟ้าสะท้อนแสงเล็กๆ กระจายอยู่ตามลำตัวและหนวด ตัวเต็มวัยมีขนาด 4-5 เซนติเมตร และหนวดยาวประมาณ 15 เซนติเมตร อาศัยอยู่ตามซอกหินและชอบหลบซ่อนตัวอยู่ในทรายใต้ท้องทะเล เคลื่อนที่โดยการใช้หนวดเดินจะไม่ใช้การพ่นน้ำเพื่อพุ่งตัวในการเคลื่อนที่เหมือนหมึกกล้วย

พิษของหมึกบลูริงหรือหมึกสายสีน้ำเงินมีชื่อว่า Maculotoxin (มาคูโลทอกซิน) ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับพิษของปลาปักเป้าที่มีชื่อว่า Tetrodotoxin (เทโทรโดทอกซิน) สามารถพบพิษนี้ได้ในต่อมน้ำลาย (Salivary gland) ปาก หนวด ลำไส้ และต่อมหมึก พิษชนิดนี้จะทำลายระบบประสาททำให้ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ และทำให้เหยื่อตายหรือเป็นอัมพาต ผู้ที่ถูกหมึกบลูริงกัดเปรียบเหมือนการฉีดยาพิษเข้าเส้นเลือดโดยตรง โดยพิษจะออกฤทธิ์อย่างรวดเร็ว และเร็วกว่าพิษจากปลาปักเป้า อาการเริ่มแรกของผู้ที่ถูกกัดหรือกินหมึกบลูริงเข้าไปจะมีอาการคลื่นไส้ ตาพร่าเลือน มองไม่เห็น ประสาทสัมผัสไม่ทำงาน พูดหรือกลืนน้ำลายไม่ได้ จากนั้นจะเป็นอัมพาตและหยุดหายใจเนื่องจากสมองขาดออกซิเจน หากไม่ได้รับการช่วยเหลืออย่างทันท่วงทีจะทำให้ตายในที่สุด